TGI gaat uit van respect voor al wat leeft en groeit, en van individuele en gemeenschappelijke ontwikkelingsmogelijkheden. Die mogelijkheden worden groter als we in staat zijn de grenzen die we in ons en buiten ons ervaren (h)erkennen én verruimen. TGI gaat uit van de principiële erkenning dat ieder mens én werkelijk op zichzelf staat (autonoom is) én verbonden is met anderen (interdependentie). Paradoxaal genoeg neemt autonomie toe naarmate wij wezenlijk beseffen dat wij verbonden zijn met anderen en alles om ons heen.

TGI gaat ervan uit dat in elke situatie waarin mensen met elkaar samenwerken, vier factoren een rol spelen die én van gelijke waarde zijn én elkaar in onderlinge samenhang beïnvloeden. Dit zijn:

• het effectief realiseren van de taak: missie, visie, doelen (Het);
• het arbeidswelzijn en persoonlijk functioneren van iedere medewerker (Ik);
• de dynamiek van het samenwerkingsproces en de onderlinge interacties (Wij);
• contextbewustzijn en een goede relatie met relevante in- en externe partijen (Globe).

Analyse van die 4 factoren helpt je integraal te kijken. Ook geeft het je een kompas in handen in welke richting je zowel jezelf als de anderen moet leiden.

Een TGI-thema maakt expliciet wat mensen bezighoudt en geeft focus aan de interactie. TGI-thema’s bevorderen dat iedereen actief participeert in de richting waarin het team / de organisatie zich moet ontwikkelen. TGI-thema’s dagen uit met elkaar in gesprek te gaan over wat werkelijk van belang is in die specifieke situatie, over wat je denkt en voelt, over wat je gewaarwordt bij jezelf en over vragen die je hebt bij de ander / de situatie.

A/ Wees je eigen leider is een van de grondregels van TGI en gaat over verantwoordelijkheid nemen, je niet afhankelijk opstellen en de ruimte die je hebt om zelf keuzes te maken te benutten.

Jezelf leiden is meer dan op een assertieve manier voor jezelf opkomen. Het betekent dat je jezelf serieus neemt met je gedachten, gevoelens en wensen en tegelijkertijd afstemt op de anderen, op de taak die je te doen hebt en op de (on)mogelijkheden in je omgeving. Dit verbinden van ‘binnen’ en ‘buiten’ stimuleert tot het maken van verantwoorde (nieuw) keuzes en maakt grensverlegging mogelijk.

B/ Storingen hebben voorrang

Als we met onze aandacht afhaken bij wat we met elkaar te doen hebben, onderzoek dit dan serieus. Wat maakt dat je afhaakt, wat gebeurt er in jezelf en / of in je omgeving waardoor je je belemmert voelt om vol mee te doen? Hoe wil je hiermee omgaan? Storingen willen erkend worden om te voorkomen dat ze tot hinderlijke patronen uitgroeien. Dit erkennen vraagt ook moed om wat je stoort uit te spreken, wat in de praktijk vaak bijdraagt aan verdieping in de interactie.

Als leider neem je actief deel aan de processen binnen je team en organisatie, je bent deel van dat geheel. Kern van het participerend leiderschap is dat je deelnemend leidt en leidend deelneemt. Dat is geen gemakkelijke maar wel een uitdagende opgave. Het vraagt steeds processen waarnemen én tegelijkertijd afstand nemen, het vraagt reflectie en analyse om te begrijpen wat er speelt, en het vraagt interventies die medewerkers en team(s) stimuleren tot ontwikkeling.

Grondlegster van TGI is Ruth Cohn (1912 – 2010, geboren in een Duits-Joods gezin). Haar grote drijfveer (gevoed door WO II) was een pedagogisch-humanistisch systeem te ontwikkelen, waarbij (grote) groepen mensen waarden gebonden handelen en hun fixaties, illusies en vooroordelen overwinnen. TGI is het resultaat van die drijfveer.

Cohn wil zelfverwerkelijking en ‘mensheid-verwerkelijking’ samen laten gaan en zoekt daarvoor naar realistische stappen in het verleggen van grenzen: besluit om je leven met moed en verantwoordelijkheid op te nemen en deel het leiderschap.

Want zegt zij: “Het eigen-leider-zijn is niet een individuele zaak! Haar basisvraag: ‘hoe leid je jezelf als leider ten behoeve van ontwikkeling van zelfsturing van anderen? ‘ is ook nu nog steeds actueel. In organisaties en in  maatschappelijke vraagstukken.